Δεν είναι τίποτα η ζωή – ένα παραμύθι είναι! Δεν είναι τίποτα, αλλά όλοι νιώθουμε μέσα μας ότι κάτι της δίνει αξία. Οι εμπειρίες μας, όποιες κι αν είναι αυτές, συνθέτουν το πανόραμα μιας ζωής που μας αποκαλύπτει ότι τα πάντα είναι εφήμερα και μάταια. Στο παραμύθι όμως τα πάντα είναι… παντοτεινά! Όπως ο Πλάτων ήθελε τους ίσκιους της σπηλιάς του να είναι προβολές αιώνιων προτύπων, έτσι και οι ήρωες των παραμυθιών στέκουν στο δικό τους κόσμο, πάντοτε ζωντανοί, ανθεκτικοί και ωραίοι.
Η προσφυγή στο παραμύθι φανερώνει έναν μοναδικό ανθρώπινο καημό για την αιωνιότητα κι έναν πόθο να λυτρωθεί ο άνθρωπος από το άγχος του εφήμερου και της ματαιοπονίας.
Είναι βέβαιο πως όσο σκυθρωπό και να το χαρακτηρίζουν ορισμένοι το παραμύθι, ιδιαίτερα μετά την αλματώδη εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας και την «απομυθοποίηση» της Σελήνης» το παραμύθι θα εξακολουθήσει να πετροβολά την ανθρώπινη λογική και ματαιοδοξία και θα φωλιάζει εκεί όπου η καρδιά θ’ αποζητάει το ρεμβασμό και τ’ όνειρο.
1 comment:
Τα παραμύθια είναι καλά για τα παιδιά και για δικαιολογίες...
Γράφεις:"Η προσφυγή στο παραμύθι φανερώνει έναν μοναδικό ανθρώπινο καημό για την αιωνιότητα κι έναν πόθο να λυτρωθεί ο άνθρωπος από το άγχος του εφήμερου και της ματαιοπονίας".
Την αιωνιότητα δεν την κερδίζεις με τα παραμύθια κι ούτε λυτρώνεσαι από το άγχος του εφήμερου παρά με τις πράξεις και τα έργα σου που κάνουν καλύτερο τον κόσμο για τα παιδιά που θα ΄ρθουν όταν εσύ φύγεις.
Και για να το πω πιο απλά, ντρέπομαι που είμαστε υποχρεωμένοι να αγωνιστούμε (ασφαλιστικό, περιβάλλον κλπ) για πράγματα που μας κληροδότησαν οι γονείς μας και αφήσαμε να μας τα κλέψουν οι ισχυροί.
Θα μας καταριούνται αύριο τα παιδιά μας Νίκο.
Post a Comment