Jane Austen (16 Δεκεμβρίου 1775 – 1817)

Δεν μπορώ να ξέρω πόσο γνωστή είναι η Τζέιν Όστεν στη χώρα μας. Ωστόσο, πρέπει κάποιοι να έχουν δει κάποια κινηματογραφική εκδοχή του γνωστότερου έργου της Περηφάνια και προκατάληψη [Pride and Prejudice] που γράφτηκε αρχικά μεταξύ 1796 και 1797, αλλά η πρώτη εκδοχή του είχε τον τίτλο Πρώτες εντυπώσεις [First Impressions], αλλά δεν δημοσιεύτηκε ποτέ με αυτό τον τίτλο. Εκδόθηκε το 1813 και αποτυπώνει με χιούμορ και ευαισθησία δυο διαφορετικούς ανθρώπινους χαρακτήρες.

Το πορτρέτο της Jane Austen όπως έχει φιλοτεχνηθεί γύρω στα 1810 από την αδελφή της Κασσάνδρα

Η βρετανίδα μυθιστοριογράφος Jane Austen (16 Δεκεμβρίου 1775 – 18 Ιουλίου 1817) έχει κερδίσει επάξια μια θέση στο πάνθεον της βρετανικής λογοτεχνίας, αφού θεωρείται ότι είναι από τους πιο πολυδιαβασμένους και αγαπημένους συγγραφείς. [Southam, "Criticism, 1870-1940", The Jane Austen Companion, 102] και ότι έβαλε τις βάσεις του σύγχρονου αγγλικού μυθιστορήματος.

Η Austen έζησε ολόκληρη τη ζωή της σε μια μεγάλη και κλειστή οικογένεια που βρέθηκε στα χαμηλότερα περιθώρια της αγγλικής ανώτερης τάξης. Εκπαιδεύτηκε πρώτιστα από τον πατέρα και τα μεγαλύτερα αδέλφια της, καθώς επίσης και μέσα από την προσωπική της προσπάθεια, αφού διάβαζε πάρα πολύ. Η ακλόνητη υποστήριξη της οικογένειάς της βοήθησε την Austen να εξελιχθεί ως επαγγελματίας συγγραφέας.

Έγραψε σημαντικά μυθιστορήματα: Λογική και ευαισθησία [Sense and Sensibility, 1811], Περηφάνια και προκατάληψη [Pride and Prejudice, 1813], Το Πάρκο του Μάνσφιλντ [Mansfield Park, 1814], και Έμμα [Emma, 1816. Τα δύο μυθιστορήματά της, το Αβαείο του Νόρθανγκερ [Northanger Abbey, 1818] και Πειθώ [Persuasion, 1818], δημοσιεύθηκαν μετά από το θάνατό της, το 1817.

Ενόσω ζούσε, τα έργα της Austen, της έφεραν ελάχιστη φήμη και μόνο μερικές θετικές κριτικές. Κατά τα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα, τα μυθιστορήματά της θαυμάστηκαν μόνο από μια λογοτεχνική ελίτ. Εντούτοις, με τη δημοσίευση των του βιβλίου του ανιψιού της A Memoir of the Life of Jane Austen το 1870, τα έργα της έγιναν προσιτά σε ένα ευρύτερο κοινό. Μέχρι τη δεκαετία του ’40, η Austen ήταν σταθερά στον ακαδημαϊκό κόσμο ως «μεγάλη αγγλίδα συγγραφέας» και κατά το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα πολλαπλασιάστηκαν εκείνοι οι μελετητές, που ασχολήθηκαν με την «εξερεύνηση» των έργων της, καλλιτεχνικά, ιδεολογικά, και ιστορικά.