Η συμπόρευση των μοναχικών ποιητών

• Από τον Θεοδόση Πυλαρινό, Βιβλιοθήκη, Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

Διονύσης Σέρρας
Στο κοινόβιο του μοναχού μαζί...
εκδόσεις Επτανησιακά Φύλλα

[...] και να καλέσω σ' εκείνο το πάρτι
να 'ρθουν τα πιο καλά παιδιά
Λουκιανού Κηλαηδόνη, «Το πάρτι»

Ερχονται ώρες δειλινού για τους ποιητές, στιγμές νηφάλιας αποτίμησης της επώδυνης μοναχικής πορείας τους. Πρόσφατα, μας μετέφερε Στη νήσο των Μακάρων, των εν όπλοις και διαχρονία ομοτέχνων του, ο ποιητής Νάσος Βαγενάς. Επειτα, ήλθε η συλλογή του Διονύση Σέρρα, με τον χαρακτηριστικό τίτλο Στο κοινόβιο του μοναχού μαζί..., απολογιστική και αυτή του μονήρους βίου των μοναχικών εραστών της Μούσας. Ο τοπικός προσδιορισμός με τον οποίο αρχίζει ο τίτλος και των δύο συλλογών, είναι δηλωτικός του χώρου της τελικής ενδιαίτησης, τόπου καθοσίωσης και τελεσίδικης επιλογής. Είναι τα Ηλύσια Πεδία, ο Παράδεισός τους, ο Κήπος της δικής τους Εδέμ. 

Ο Σέρρας σε 26 πεζόμορφα ποιήματα με σποραδικές εσωτερικές ψευδομοιοκαταληξίες, αρχίζοντας πάντοτε με το συνοδευτικό μόριο με, επισημαίνει τους εκλεκτούς της διαδρομής και τους ποθεινούς συνοδοιπόρους της συνέχειας της πορείας ως της σκιόφωτης πορείας τη στροφή ή της διασταύρωσης το μαύρο σήμα. 

Προηγείται το «Εισ-οδικό», ποίημα ποιητικής, δείκτης του είδους και του (απο)λυτρωτικού σκοπού της οδοιπορίας:

Ασκησης λόγος στο χαρτί
σαν κόσμου δίσημου υφάδι-
με κομποσχοίνι (δάκρυ-δάκρυ) μοναχού
από τη γέννα ώς την παύση του σφυγμού
ν' αργομετράς τη διαδρομή
γι' αυγής ή ξέφωτου σημάδι.

Επονται τα ποιήματα που καταγράφονται οι συμπαραστάτες του, σε μια παρουσίαση προσώπων, των ιδιοτήτων τους και των συναισθηματικών φορτίσεων που γεννιούνται από τις συνθήκες, έξαρσης ή κατάπτωσης, του ταξιδιού. 

Είναι ετερόκλιτα τα πρόσωπα των φοιβόληπτων συνοδιτών του Σέρρα, επώνυμα και ανώνυμα: Σολωμός, Ελύτης, Ρεμπώ, Αλέξης Τραϊανός, Σαχτούρης, η «ακοίμητη» Σαπφώ, καθώς και πολλοί ανώνυμοι ή μη κατονομαζόμενοι ποιητικοί σύντροφοι. Και μεταξύ των επωνύμων ή ανωνύμων αγίων του, αυτοκτόνοι, καταραμένοι, αντιστασιακοί «στη στρατιά της Δυναστείας και τους υπήκοους της Αφασίας», οιστρήλατοι οραματιστές, καταφρονεμένοι ονειροπόλοι, προφήτες, ορφικοί και μύστες, ηδυπαθείς και αισθησιακοί, παραβάτες των συμβάσεων, βιαστές της Λογικής. 

Πολυποίκιλα είναι και τα αισθήματα και τα συναισθήματα διαρκούσης της πορείας, με στιγμές αναδύσεων και φωτογονίας, αντιστάσεως, καταδίκης και καταφυγής, ηδυμέλειας εν ιερουργία, αναμονών, συναθροίσεων και μεταστάσεων, συνωδίας.

Ενα μόνο δείγμα, σε στιγμές «Φωτογονίας» και με την αφιέρωση: «Του Σολωμού, για τ' "αλωνάκι" του», αναφορά στους «Ελεύθερους πολιορκημένους» και διακειμενική ένδειξη στο επίγραμμα «Εις Φραγκίσκα Φραίζερ»:

- με όσους δάκρυ γέννας (ώς τον θάνατο) τους
συνοδεύει τις νύχτες τους χαράζοντας γι'
αφές Λαμπρής σταυρούς ή γέρνοντας σε
κόψης γη μ' ολόχρυση την πέτρα νιώ-
θουν ν' αλέθουνε για φως (του Χρέους πο-
λιορκισμένοι) στα σωθικά του πάθους
πειρασμούς.

• Ο Θεοδόσης Πυλαρινός είναι αναπληρωτής καθηγητής Ιονίου Πανεπιστημίου