Επίλογος για τον χειροτέχνη των εκδόσεων

[Του ΒΑΣΙΛΗ Κ. ΚΑΛΑΜΑΡΑ, Ελευθεροτυπία, Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011]. Ο εκδότης και επιμελητής βιβλίων Βασίλης Διοσκουρίδης επέμενε μέχρι το τέλος στη χειροτεχνία. Ανήκε στη σχολή του σχολαστικού, της λεπτομέρειας του κειμένου, γιατί το αντιμετώπιζε ως υφαντό με τις εκατομμύρια πλέξεις του.
Ο τύποις σχολαστικισμός του εξαερωνόταν δημιουργικά στην αντιμετώπιση της έκδοσης και της επιμέλειας του βιβλίου ως κέντημα της υπομονής. Τα «κεντήματά» του τα θώπευε ο αναγνώστης, γιατί διέθεταν την απτικότητα της χειρονομίας.

Εχει περάσει μία μέρα από τότε που ο θάνατος τον πήρε μαζί του, ακριβώς στα 70 του χρόνια. Είχε γεννηθεί το 1941 στην Αταλάντη Λοκρίδος. Η κηδεία του θα γίνει αύριο Πέμπτη, στις 3 το μεσημέρι, στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών. Τα δύο δημιουργήματά του, πάντα με την επικουρία της συντρόφου του, Τζούλιας Τσιακίρη, ορφάνεψαν. Βρίσκονται στη βιβλιοθήκη των συλλεκτών, με αναγωγή στον ηθικό βίο.

Προηγήθηκε το περιοδικό λογοτεχνίας, θεωρίας της λογοτεχνίας και κριτικής «Εκηβόλος», που εξέδωσε 18 τεύχη, από το 1978 ώς το 1997. Εκεί έβαλε ως διευθυντής τις πινελιές του και τα χρώματά του. Ομότεχνοί του: ο Ελύτης, ο Λορεντζάτος, ο Χριστιανόπουλος, ο Νίκος Παναγιωτόπουλος του «Σπαργάνου», ο Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλος, ο Κοπιδάκης, ο Γ.Α. Χριστοδούλου, ο Αλισανδράτος.

Το 1992 έφαγε την πετριά του εκδότη. Από το εξώφυλλο ώς το οπισθόφυλλο, αληθινά έργα τέχνης. Το περιεχόμενο, διαλεγμένο με το γούστο των αρχών της καλής λογοτεχνίας και οι μεταφράσεις ιδιαίτερες, σαν να ξαναγραφόταν το ξένο έργο. Οι προσδοκίες του γούστου στεγάστηκαν κάτω από το λογότυπο των εκδόσεων «Το Ροδακιό», με έδρα την πλακιώτικη διεύθυνση, οδός Απόλλωνος 35.

Επιμελήθηκε γλωσσικά και τυπογραφικά 76 τίτλους των δικών του εκδόσεων. Είχε μαθητεύσει ως επιμελητής, κατά τη δεκαετία του '80, στις εκδόσεις «Ικαρος», του ποιητή Νίκου Καρύδη. Δεν ακολούθησε το επάγγελμα του νομικού, που είχε σπουδάσει στο εν Αθήναις Πανεπιστήμιο. Κάποια δοκίμιά του δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά «Δοκιμασία» και «Η Λέξη».

Τα χρόνια περνούσαν, και ο Βασίλης Διοσκουρίδης κυρίως μετέφραζε τις αγάπες του, τον Φράνσις Μπέικον, τον Τόμας Κουίνσι, τον Μάθιου Αρνολντ, τον Φρανσουά Βιγιόν, τον Πετράρχη, τον Θουίς Θερνούδα. Ως ειδικός συνεργάτης, έβαλε την υπογραφή του στην παράσταση «Μορφές από το έργο του Βιζυηνού», σε σκηνοθεσία Δήμου Αβδελιώδη. Δεν αρνήθηκε την πρόταση του σκηνοθέτη Φίλιππου Κουτσαφτή να υπογράψει το κείμενο της ταινίας «Αγέλαστος πέτρα». Είχε προλάβει να μεταφράσει -ετοιμάζονται προς έκδοση- τα χορικά της «Ιφιγένειας εν Ταύροις» του Ευριπίδη και «100 βιβλία-κλειδιά» του Κίριλ Κόνολι.