Αφορμές για τον Μαλαπάρτε

Επί ποδός πολέμου. Η Παρή Σπίνου γράφει για δυο πολύ γνωστά βιβλία που κυκλοφορούν σε νέα έκδοση από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Πρόκειται για το Καπούτ [Kaputt] (μετάφραση Παναγιώτης Σκόνδρας) του Ιταλού Κούρτσιο Μαλαπάρτε [Curzio Malaparte] και το Βαμμένο πουλί [The Painted Bird] (μεταφρ: Τρισεύγενη Παπαϊωάννου) του Πολωνού Γέρζι Κοζίνσκι [Jerzy Kosinski]. Δυο βιβλία που αποτυπώνουν την τραγική περιπέτεια της ανθρωπότητας που άρχισε με το ξέσπασμα του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.

Tο Καπούτ ανήκει στα πιο σκληρά βιβλία που έχουν γραφτεί για τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο. Eίναι το χρονικό της πολιτιστικής και ηθικής κατάρρευσης της Eυρώπης όπως τις καταγράφει ο συγγραφέας ως αυτόπτης μάρτυρας. [...] Για ποια Eυρώπη μάς μιλάει ωστόσο ο Mαλαπάρτε; Eίναι η Eυρώπη των πολέμων και των μετόπισθεν, μια ήπειρος ταξική, ρατσιστική, υποκριτική, που οι «ραφιναρισμένες» της ευαισθησίες έχουν οδηγήσει στον απόλυτο κυνισμό. [...] γι’ αυτό kaputt. Eδώ τελειώσαμε είναι σαν να μας λέει ο συγγραφέας. Πάμε παρακάτω. Tι θα βρούμε εκεί ένας θεός το ξέρει! Kι αν προκύπτει κάποιο συμπέρασμα που ισχύει στο διηνεκές, είναι ότι ο πολιτισμός χρεοκοπεί από τη στιγμή που χάνει τα τελευταία ψήγματα της αθωότητάς του. (Από τον πρόλογο του Αναστάση Βιστωνίτη).

Ο Μαλαπάρτε ήταν μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα που ασχολήθηκε με όλα τα είδη του λόγου: πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας, δοκιμιογράφος, δημοσιογράφος, αλλά και στρατιώτης, πολιτικός που άλλαζε τις ιδέες του (θυμίζει και λίγο τον δικό μας Σπύρο Μελά...).

One of the most independent and influential Italian writers of the mid-20th century. Like many young Italians in the 1920s, Malaparte converted to fascism. He also manifested his political views in his own magazine Prospettive (1937) and other publications. Malaparte's early fiction was pro-fascist, but toward the end of his life he showed understanding of Maoism. Malaparte's best book, KAPUTT (1944), partly written in Finland during World War II, contrasted with grotesque humor the elegant pessimism of its cosmopolitan characters and the suffering the war caused to masses of people.

"People who live in Capri do not know, do not realize (until they leave) the paradise they live in. I have not spent a real summer in Capri since 1938. In 1939 I was in Amalfi, back from Ethiopia, with a rheumatism on my right side that was making me suffer horribly. In 1940 I was on Mont Blanc. In 1941 I was in Russia. In 1942 I was in Lapland; and this year I am in Sweden and Finland. And at least this year, I would like to enjoy Capri's summer in my own house, before I become too old." (from Malaparte's letter to Carlo A. Talamona, in Casa Malaparte by Marida Talamona, 1992)

Curzio Malaparte was born Erich Suckert in Prato, near Florence. His mother was an Italian, and his father, Erwin Suckert, a German Protestant. Malaparte attended Ciognini College, Prato. At the age of sixteen he enlisted in the Garibaldian League and served on the French front until May 1915. He transferred to the Italian army and fought with the Alpine troops. In 1918 he was exposed to the mustard gassed on the French front. This most likely caused his cancer and untimely death… [περισσότερα ΕΔΩ]

Για περισσότερες πληροφορίες: Malaparte: A House Like Me by Michael McDonough (1999); World Authors 1900-1950 by Martin Seymour-Smith and Andrew C. Kimmens (1996); Casa Malaparte by Marida Talamona (1992); Malaparte in Jassy by S. Astrachan (1989); Twentieth Century Writing, ed by K. Richardson (1969) 'Lähikuva Curzio Malapartesta' by Matti Kurjensaari, foreword to the Finnish translation of Kaputt (1967); Letteratura italiana: i contemporanei, vol. 2 (1975) - Άλλοι συγγραφείς που συμπαθούσαν τους Ναζί του Χίτλερ και τους Φασίστες του Μουσολίνι: Ezra Pound, Louis-Ferdinand Céline, Gabriele D'Annunzio, Knut Hamsun

Πριν διαβάσετε περισσότερα θα ήταν ενδιαφέρον να δείτε μερικές φωτογραφίες από το σπίτι που είχε φτιάξει ο Μαλαπάρτε [Casa Malaparte] στο Κάπρι. Malaparte: A House Like Me.