Filippo Tommaso Marinetti, c. 1915. Hulton Archive/Getty Images
Ο Φουτουρισμός [ιταλικά Futurismo, ρωσικά Futurizm], υπήρξε ένα καλλιτεχνικό κίνημα των αρχών του 20ού αιώνα που εμφανίστηκε στην Ιταλία. Ήταν (και είναι) μια αναζωογονητική αντίθεση στο δακρύβρεχτο sentimentalism του ρομαντισμού, και υπογράμμισε το δυναμισμό, την ταχύτητα, την ενέργεια, και τη δύναμη της μηχανής και της ζωτικότητας, της αλλαγής, και της ανησυχίας της σύγχρονης ζωής γενικά. Τα σημαντικότερα αποτελέσματα της μετακίνησης ήταν στις εικαστικές τέχνες και την ποίηση. Ο Φουτουρισμός αναγγέλθηκε αρχικά στις 20 Φεβρουαρίου 1909, όταν δημοσίευσε η γαλλική εφημερίδα Le Figaro του Παρισιού ένα μανιφέστο… [Manifesto del futurismo]
Ιδεολογικός θεμελιωτής του Φουτουρισμού ήταν ο Φιλίπο Τομάζο (Εμίλιο) Μαρινέτι [Filippo Tommaso (Emilio) Marinetti], Αλεξάνδρεια 1876 – Ιταλία 1944. Ιταλός πεζογράφος, ποιητής, κριτικός και θεατρικός συγγραφέας. Γνωστότερος είναι ως ο ιδεολογικός αρχηγός του Φουτουρισμού. Στα 1909 έγραψε και δημοσίευσε στη γαλλική εφημερίδα
Le Figaro το Φουτουριστικό μανιφέστο. Στα 1911 δημοσίευσε το Μανιφέστο των Φουτουριστών Δραματικών Συγγραφέων. Οι αναφορές του για την καλλιτεχνική δημιουργία ήταν έξω από συναισθηματισμούς και στοιχίζονταν με την εποχή των επιστημονικών και τεχνολογικών εξελίξεων. Στα 1918 ίδρυσε το Φουτουριστικό Πολιτικό Κίνημα (
Partito Politica Futurista), το οποίο μετά από ένα χρόνο απορροφήθηκε από το φασιστικό κόμμα του Μουσολίνι. Εκ πεποιθήσεως εθνικιστής και απολογητής του μουσολινικού φασισμού, στήριξε δια λόγων και έργων τις πολεμικές φασιστικές επεμβάσεις του Μουσολίνι, πολέμησε κι ο ίδιος, έγραψε άρθρα, βιβλία κι έδωσε διαλέξεις για το καθεστώς. Έγραψε σε δυο γλώσσες, σε ιταλικά και γαλλικά. Ασχολήθηκε με το θέατρο και μάλιστα δημιούργησε θίασο, δίνοντας παραστάσεις με φουτουριστικά έργα στην Ιταλία και στο εξωτερικό. Τις απόψεις για το θέατρο τις εξέθεσε σ’ ένα δοκίμιο με τίτλο
Teatro sintetico futurista [=
Συνθετικό φουτουριστικό θέατρο, 1916). Το φουτουριστικό κίνημα ωστόσο είχε κάποια επίδραση στο θέατρο, στην ποίηση και στη ζωγραφική.
Μαζί με τον Μαρινέτι ήσαν και οι ζωγράφοι Umberto Boccioni, Giacomo Balla, Carlo Carrà, και Gino Severini. ΔΙΑΒΑΣΤΕ: Futurism Returns but Its Bad Image Lingers
By Roderick Conway Morris, International Herald Tribune, SATURDAY, OCTOBER 25, 1997
VENICE: Filippo Tommaso Marinetti, poet, publicist, rabble-rouser and founder of Futurism, glorified speed, machines, mass culture, modern warfare and Benito Mussolini, to whom Marinetti remained faithful until the dictator's death in December 1944. Futurism, a home-grown Italian product but launched by Marinetti's Futurist Manifesto published in Le Figaro in 1909, was the paradigm of all subsequent sensationalist 20th-century avant-garde movements, but is distinguished by having become associated with the right rather than the left in politics. The negative aura that still clings to it has made Futurism the least consistently studied of avant-garde trends and, at times, a phenomenon simply not to be discussed in polite bien-pensant company. However, a series of simultaneous independent initiatives may in the coming months give Futurism more concentrated public exposure and critical attention than it has received since the strident, posturing and tumultuous era of its inception, ironically thanks in large part to the efforts of a self-made businessman and art enthusiast, Gianni Mattioli (who in the 1940s helped Italian Jews escape to Switzerland), and the Brooklyn-born son of Russian Jewish emigrants, Eric Estorick…
Κατάλογος βιβλίων και άρθρων για τον Φουτουρισμό ΕΔΩ.
No comments:
Post a Comment