John Dos Passos (14 Ιανουαρίου 1896 - 1970)

Ο Αμερικανός μυθιστοριογράφος John Roderigo Dos Passos (14 Ιανουαρίου 1896 - 28 Σεπτεμβρίου 1970) θεωρείται από τους συγγραφείς της χαμένης γενιάς [Lost Generation], και το πρώτο έργο του δημοσιεύτηκε το 1920, με τον τίτλο One Man's Initiation: 1917 και ακολουθήθηκε από μια αντιπολεμική ιστορία του Τρεις στρατιώτες [Three Soldiers], που του προσπόρισε ιδιαίτερη αναγνώριση. Το 1925 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά του σχετικά με τη ζωή στη New York City, και με τίτλο Μεταφορά του Μανχάτταν, [Manhattan Transfer], ήταν μια εμπορική επιτυχία και εισήγαγε τις πειραματικές τεχνικές stream-of-consciousness στη μέθοδο του Dos Passos.

Κοινωνικός επαναστάτης, ο Dos Passos βλέπει τις Ηνωμένες Πολιτείες ως δύο έθνη, ένα φτωχό και ένα πλούσιο. Έγραψε θαυμαστά για την αδικία στη δικαστική υπόθεση των Sacco and Vanzetti και ένωσε τη φωνή του μαζί με τη φωνή άλλων ξεχωριστών προσωπικοτήτων στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη σε μια αποτυχημένη εκστρατεία για να αποτρέψει τις καταδίκες θανάτου τους. Το 1928, ο Dos Passos πέρασε αρκετούς μήνες στη Ρωσία όπου μελέτησε το σοσιαλιστικό σύστημα. Επέστρεψε στην Ισπανία με τον Hemingway κατά τη διάρκεια του Spanish Civil War, αλλά οι απόψεις του σχετικά με το κομμουνιστικό κίνημα είχαν αρχίσει ήδη να αλλάζουν.

Κατά τη μακρά και επιτυχημένη καριέρα του ο Dos Passos σαράντα δύο μυθιστορήματα, καθώς επίσης και ποιήματα, δοκίμια, και θεατρικά έργα, και δημιούργησε περισσότερα από 400 κομμάτια της τέχνης.

Το σημαντικότερο έργο του είναι η τριλογία U.S.A., που περιλαμβάνει τα The 42nd Parallel (1930), Nineteen Nineteen (1932), και The Big Money (1936). Ο Dos Passos χρησιμοποίησε πειραματικές τεχνικές σ’ αυτά τα μυθιστορήματα, ενσωματώνοντας αποκόμματα εφημερίδων, αυτοβιογραφικά στοιχεία, και τον πλασματικό ρεαλισμό για να χρωματίσει ένα απέραντο τοπίο του αμερικανικού πολιτισμού κατά τη διάρκεια των πρώτων δεκαετιών του εικοστού αιώνα. Αν και κάθε μυθιστόρημα στέκεται από μόνο του, η τριλογία έχει ως σκοπό να διαβαστεί συνολικά.

Οι πολιτικές και κοινωνικές αντανακλάσεις του Dos Passos στο μυθιστόρημα είναι βαθιά απαισιόδοξες για την πολιτική και οικονομική προοπτική των Ηνωμένων Πολιτειών, και λίγοι από τους χαρακτήρες κατορθώνουν κρατώ τα ιδανικά τους μέσα από τη φωτιά του πρώτου παγκόσμιου πολέμου.

American writers John Dos Passos (l), Theodore Dreiser, (c), and Samuel Ornitz (r), are shown in New York City on November 12, 1931. They returned from Harlan County where they and other writers investigated the Eastern Kentucky coal fields on behalf of striking coal miners. Ornitz wrote a play based on the experience, "In New Kentucky."

Τα πρωτοποριακά έργα του Dos Passos της μη γραμμικής μυθιστοριογραφίας άσκησαν σημαντική επιρροή σε πολλούς νεότερους συγγραφείς. Ιδιαίτερα η τριλογία των «Δρόμων της ελευθερίας» [The Roads To Freedom] του Jean-Paul SartreBerlin Alexanderplatz του και το Alfred Döblin, είναι έργα που παρουσιάζουν την επιρροή των μεθόδων του. Σε ένα δοκίμιο του 1936, ο Sartre αναφέρθηκε στον Dos Passos ως τον «μεγαλύτερο συγγραφέα της εποχής μας».

[Images from Lucy Dos Passos Coggin.]

John Dos Passos, Watering Place, 1923, watercolor on paper.

Στην Αμερική έχει θεσμοθετηθεί το John Dos Passos Prize που είναι ένα λογοτεχνικό βραβείο και απονέμεται κάθε χρόνο από το Τμήμα Αγγλικών και Σύγχρονων γλωσσών στο Longwood University.

Ένα φωτογραφικό στιγμιότυπο από την κηδεία των Nicola Sacco και Bartolomeo Vanzetti, στη Βοστόνη, το 1928

DOS PASSOS, John. "They Are Dead Now"

This isn’t a poem

This is two men in grey prison clothes.

One man sits looking at the sick flesh of his hands—hands that haven’t worked for seven years.

Do you know how long a year is ?

Do you know how many hours there are in a day

when a day is twenty-three hours on a cot in a cell,

in a cell in a row of cells in a tier of rows of cells

all empty with the choked emptiness of dreams ?

Do you know the dreams of men in jail ?

They are dead now

The black automatons have won.

They are burned up utterly

their flesh has passed into the air of Massachusetts their dreams have passed into the wind.

“They are dead now,” the Governor’s secretary nudges the Governor,

“They are dead now,” the Superior Court Judge nudges

the Supreme Court Judge,

“They are dead now” the College President nudges

the College President

A dry chuckling comes up from all the dead :

The white collar dead ; the silkhatted dead ;

the frockcoated dead

They hop in and out of automobiles

breathe deep in relief

as they walk up and down the Boston streets.

they are free of dreams now

free of greasy prison denim

their voices blow back in a thousand lingoes

singing one song

to burst the eardrums of Massachusetts

Make a poem of that if you dare !