Τζέφρι Ευγενίδης: «Ανησυχώ μόνο να μην γεράσω πριν γράψω αυτά που θέλω να γράψω»

Τζέφρι Ευγενίδης: Δουλεύω με ωράριο τράπεζας

Δύο βιβλία έχει γράψει όλα κι όλα. To ένα βέβαια του ανταπέδωσε το ξενύχτι με ένα βραβείο Πούλιτζερ, το άλλο μεταφέρθηκε στο σινεμά από την Σοφία Κόπολα. Ο Τζέφρι Ευγενίδης, τον οποίο, θεωρούμε για κάποιο λόγο πολύ «δικό μας», ετοιμάζει το τρίτο του βιβλίο, εξέδωσε μόλις μια ανθολογία με ιστορίες αγάπης, όπως τις λέει, εγκατέλειψε το Βερολίνο, ζει στην Αμερική με την οικογένεια του, (τη γυναίκα του και την 9χρονη Τζόρτζια), διδάσκει στο Πρίνστον δημιουργική γραφή, δηλώνει συγγραφέας, καθηγητής, βραβευμένος, μπαμπάς, όχι απαραίτητα με αυτήν τη σειρά.

Mπορεί να αφιερώνει μια δεκαετία σε ένα μυθιστόρημα για να νιώσει έτοιμος να το δει στο ράφι, όμως ο Τζέφρι Ευγενίδης έχει συμφιλιωθεί με τον χρόνο. «Δεν μπορώ να γίνω Φίλιπ Ροθ και να βγάζω καινούργιο βιβλίο κάθε δύο χρόνια...». Το «Αυτόχειρες παρθένοι» κυκλοφόρησε το 1993 και έχει πουλήσει 1.000.000 αντίτυπα, έχει εκδοθεί σε 21 χώρες, αλλά λέγεται ότι είναι και το βιβλίο που συνηθίζουν να αρπάζουν πιο συχνά οι κλεπτομανείς από τα βιβλιοπωλεία... Το δεύτερο του βιβλίο, «Middlesex», εκδόθηκε το 2002 και έχει πουλήσει 3.000.000 αντίτυπα. Μάλλον γιατί αυτό δεν το κλέβουν.

Ο 47χρονος συγγραφέας γράφει το τρίτο του μυθιστόρημα. «Προσπαθώ να γράφω 800 λέξεις τη μέρα. Δεν περιμένω να μου έρθει η έμπνευση. Δουλεύω με ωράριο τράπεζας». Εχει μόλις ολοκληρώσει τη σύνθεση μιας ανθολογίας με ιστορίες αγάπης και τίτλο «My mistress’s sparrow is dead», δανεισμένο από τον Κάτουλο. Ολα τα έσοδα από τις πωλήσεις θα διατεθούν σε ένα λογοτεχνικό πρότζεκτ (826Chicago) το οποίο έστησε ο φίλος και συνάδελφος του, Ντέιβ Εγκερς.

«Δεν μπορώ να σκεφτώ ούτε μια λογοτεχνική ιστορία αγάπης που να είναι χαρούμενη. Ρωμαίος και Ιουλιέτα. Τι θα γινόταν αν ο Ρωμαίος έφτανε εκεί, συνειδητοποιούσε ότι η Ιουλιέτα ήταν απλώς ναρκωμένη και δεν είχε αυτοκτονήσει.. Θα ήταν Χόλιγουντ και όχι Σαίξπηρ... Νομίζω ότι ο μοναδικός τρόπος για να γράψεις για το σεξ είναι να γράφεις γι’ αυτά που σκέφτονται οι άνθρωποι και όχι αυτά που κάνουν. Αν αρχίσεις να γράφεις για τα σώματα, γίνεται πορνογράφημα». Και ο χρόνος; «Γράφω τόσο αργά που δεν ανησυχώ για το αν επαναλαμβάνομαι. Ανησυχώ μόνο να μην γεράσω πριν γράψω αυτά που θέλω να γράψω». [Η Καθημερινή, 18/1/2008]

«Οπως συμβαίνει συνήθως, όταν επισκέπτεται κανείς την υποτιθέμενη πατρίδα του, έτσι κι εγώ κατάλαβα πως στην πραγματικότητα η Ελλάδα δεν ήταν πια η πατρίδα μου. Πηγαίνω στην Ελλάδα νιώθοντας Αμερικανός. Αλλά ύστερα από τόσες φορές έχω αναπτύξει μια συναισθηματική σχέση με πολλούς Ελληνες και η κουλτούρα του τόπου συνολικά μου αρέσει». Το μόνο που απομένει είναι να καταλάβουμε και εμείς ότι η πατρίδα του Τζέφρι Ευγενίδη δεν είναι η Ελλάδα. Γιατί τότε θα μπορέσουμε να καταλάβουμε καλύτερα και να αξιολογήσουμε σωστότερα το λογοτεχνικό του έργο... [Σπ. Μοσκόβου: «Το γονίδιο του ερμαφροδιτισμού». Μια συζήτηση, στην Κολονία, με τον Τζέφρι Ευγενίδη που το μυθιστόρημά του «Middlesex» κυκλοφορεί προσεχώς στα ελληνικά. Το Βήμα, 30/3/2003]