Ένας επώδυνος αχαρτογράφητος τόπος (Οι ώμοι μου/ πλωτές γέφυρες// πέρασμα ακρωτηριασμένων) η πρώτη ποιητική συλλογή της Χαράς Ναούμ «Άγρυπνες Αντιλόπες», όπου με ώριμο τρόπο και ακριβοδίκαια οικονομία εκφραστικών μέσων, ξετυλίγεται η ανάσα της ποιήτριας: Εξεγείρομαι μαζί μ’ αστερισμούς/ Τρέχω σε νεφελώματα διαμαρτυρίας/ καταπίνοντας σημαίες συνθήματα φωτιές/ Για να μπορώ κάποτε να ανασαίνω μαζί σας/ τις χαριτωμένες φωτοσκιάσεις των πουλιών// Το μπλε ή το κόκκινο καλώδιο;/ Το κοντοκουρεμένο μου κεφάλι/ –φτέρωμα ερωδιού κάποτε–/ σκάει στη φούστα μου/ αρυτίδωτο.Η μελαγχολία του ακέφαλου διαβάτη
Η νύχτα είναι μια συμφωνία
σιωπηλών διαλόγων που ανταλλάσεις με το βλέμμα
καρφωμένο σ’ ένα πρόσωπο κατακερματισμένο
που κοιμάται πλάι σου Τι σημασία έχει ποιος κοιμάται
πλάι σου
(Προορισμένοι ή Το Λεωφορείο)
Παριστάνει ότι ξέρει πως όταν μεγαλώσει
τα πλατάνια θα κλωτσούν τα τοιχώματα της μήτρας της
τις μέρες της ωορρηξίας
Γυναίκα από μάνα και πατέρα
Ξεσκονίζει φτερά
Ζευγαρώνει μ’ άνδρες αερικά
Γερνά Σαπίζει
Να το θυμάστε όταν μυρίζετε ευκάλυπτο ή γιασεμί
(Σκονισμένη Τριστέσα)
Απ’ τη νεκρή φύση μιας νεογέννητης μπιγκόνιας μέχρι τις δεσποινίδες της Αβινιόν του Πικάσο, τα ποιήματα της Χαράς Ναούμ εξελίσσονται τμηματικά σε έναν καμβά ύψιστης φροντίδας και άφταστης καλλιτεχνικής αρτιότητας, ανάμεσα σε εικόνες συναισθήματα παύσεις ακούσματα αφαιρέσεις, (Κυοφορώ έναν κόσμο/ δακρυσμένο μια γιαγιά υφαντό/ και μια τεμαχισμένη μάνα/ το ένα το πόδι της κρέμεται στο λαιμό μου/ τ’ άλλο το χέρι της θηλάζω μη με/ παραδώσει στον μασκοφόρο/ με τις χειρουργικές λαβίδες// [δεν κατανόησα ποτέ/ Τούτο το αλλόκοτο φετίχ με τα ψαλίδια] –Το Παράπονο της επίτοκης ΙΙ) και παρηχήσεις (Στάλα/ Σταλαγματιά/ Σταγόνα/ Στάζει η λαιμητόμος στο προσκέφαλό μας)
Μια νέα γενιά ποιητών που διεκδικεί δυναμικά το δικαίωμά της στην τέχνη καταφέρνοντας με ώριμο (και γι’ αυτό επώδυνο τρόπο) να ξετυλίξει τα όνειρά της τις κρίσεις και την αποφασιστικότητά της για έναν αυριανό καλύτερο κόσμο, για μια έντιμη ζωή και για μια ξεχωριστή (πέρα απ’ τα τετριμμένα και τα βαρετά) ολόφρεσκη ποίηση.
«Μ»
Η Χαρά Ναούμ γεννήθηκε το 1985 στο Μαρούσι Αττικής και μεγάλωσε στο Ρέθυμνο Κρήτης. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Ρεθύμνου και έκανε μεταπτυχιακό στο Paris 7-Denis Diderot.
Ζει και εργάζεται στα Χανιά.
Οι «Άγρυπνες αντιλόπες» είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή.
No comments:
Post a Comment