Ο φίλος μου ο Κώστας Κρεμμύδας μου έστειλε την πρόσφατη εκδοτική παραγωγή του "Μανδραγόρα". Τέσσερα ποιητικά βιβλία, τα οποία χαίρεται κανείς να τα κρατά στα χέρια του. Και αναφέρομαι στην αισθητική αρτιότητα αυτών των βιβλίων, πράγμα που σημαίνει ότι ο Κώστας περιβάλλει με αγάπη τους συνεργάτες του συγγραφείς και ποιητές. Καταρχήν θα πω ότι έχουμε ανάγκη από βιβλία. Κι αν είναι ποιητικά, ακόμα καλύτερα. Είναι το περίσσευμα της καρδιάς κάποιων δημιουργών που θέλουν να ξεφύγουν από την πεζή πραγματικότητα και να τονώσουν τα αγαθά μας χαρακτηριστικά.
Χαίρω που έχω στα χέρια μου τα ποιήματα του φίλου Τόλη Νικηφόρου "Μια κιμωλία στον μαυροπίνακα" και είπα να διαβάσω μερικούς στίχους αλλά δεν μπόρεσα να σταματήσω... Το διάβασα όλο το βιβλίο και το απόλαυσα και ξαναδιαβάζω: "...να γυρίζεις στο φως / σαν το μικρό παιδί / εκστατικά να ανακαλύπτεις / τα δέντρα και τη θάλασσα / ήχους και αρώματα / ένα χαμόγελο / θαύματα καθημερινά τριγύρω // να γυρίζεις στο φως / πρώτη φορά να είναι ωραίος / τόσο μεθυστικά ωραίος ο κόσμος". Χαίρε Τόλη Νικηφόρου!
Για τον Κωστή Παπακόγκο ήξερα κάποια πράγματα και μόνο το περίφημο βιβλίο του "Καπετάν Άρης" είχα και φυσικά το είχα διαβάσει. Διάβαζα συχνά για τη δραστηριότητά του εκεί στη Στοκχόλμη. Τώρα ο Μανδραγόρας παρουσιάζει το ποιητικό του "Χιονισμένος λύχνος" ["Ο ΚΟΤΣΥΦΑΣ: Αναποδογυρισμένο βιολί το σφεντάμι / κι ο διάβολος με μαύρο φράκο / έπαιζε όλο το δειλινό / πιο μεθυσμένος κι απ' τον Παγκανίνι"]
- ...................
Χαίρω που έχω στα χέρια μου τα ποιήματα του φίλου Τόλη Νικηφόρου "Μια κιμωλία στον μαυροπίνακα" και είπα να διαβάσω μερικούς στίχους αλλά δεν μπόρεσα να σταματήσω... Το διάβασα όλο το βιβλίο και το απόλαυσα και ξαναδιαβάζω: "...να γυρίζεις στο φως / σαν το μικρό παιδί / εκστατικά να ανακαλύπτεις / τα δέντρα και τη θάλασσα / ήχους και αρώματα / ένα χαμόγελο / θαύματα καθημερινά τριγύρω // να γυρίζεις στο φως / πρώτη φορά να είναι ωραίος / τόσο μεθυστικά ωραίος ο κόσμος". Χαίρε Τόλη Νικηφόρου!
- ...................
Για τον Κωστή Παπακόγκο ήξερα κάποια πράγματα και μόνο το περίφημο βιβλίο του "Καπετάν Άρης" είχα και φυσικά το είχα διαβάσει. Διάβαζα συχνά για τη δραστηριότητά του εκεί στη Στοκχόλμη. Τώρα ο Μανδραγόρας παρουσιάζει το ποιητικό του "Χιονισμένος λύχνος" ["Ο ΚΟΤΣΥΦΑΣ: Αναποδογυρισμένο βιολί το σφεντάμι / κι ο διάβολος με μαύρο φράκο / έπαιζε όλο το δειλινό / πιο μεθυσμένος κι απ' τον Παγκανίνι"]
Τα άλλα δυο βιβλία είναι από δυο νέες ποιήτριες, τη Χρυσούλα Αγκυρανοπούλου ("Βύβλος") και τη Μαρία Τσιράκου ("επιΣτροφή από την απόΣταση"). Επιφυλάσσομαι...
No comments:
Post a Comment